Στις «απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού»… Συναντά ξανά στο τραγούδι του Χατζιδάκι εκείνο Το παιδί από την Κρήτη που το λέγανε… Και ξέρετε τι συνειδητοποιεί; Ότι δεν είναι το κρύο του Γενάρη («κρύο αλουμίνιο, σαν τα βράδια του Γενάρη πάνω από τ’ Αγρίνιο»)…Είναι το κρύο της απουσίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου