Δυο λόγια -εις μνήμην- από το Λευτέρη Παπαδόπουλο, σήμερα στα Νέα:
Ο Πάνος Τζαβέλλας ήταν πολύ κοντινός μου.
Τον έφερε στην παρέα ο στενός φίλος μου Γιώργος Κουπαρούσος, άνθρωπος μοναδικός, με γνώση, τρυφερότητα, ποιότητα, συνέπεια (ήταν από τους πρώτους που πιάστηκαν από τη χούντα και κλείστηκαν στη φυλακή). Ο Τζαβέλλας είχε τραυματιστεί σοβαρά στο ένα πόδι και χρησιμοποιούσε πατερίτσες. Ο Κουπαρούσος τον αγαπούσε πολύ. «Ήταν μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού», μας έλεγε, κάθε τόσο, με θαυμασμό και καμάρι. Ο Πάνος ήξερε όλα τα αντάρτικα τραγούδια και τα παρουσίασε πρώτος στη σκηνή με μεγάλη επιτυχία. Το κοινό τον αγάπησε και κάθε βράδυ γέμιζε την μπουάτ στην οποία εμφανιζόταν. Κάποτε του έγραψα κι εγώ ένα τραγούδι, για κάποιο «Κόκκινο τρένο»...
Ο Πάνος Τζαβέλλας ήταν πολύ κοντινός μου.
Τον έφερε στην παρέα ο στενός φίλος μου Γιώργος Κουπαρούσος, άνθρωπος μοναδικός, με γνώση, τρυφερότητα, ποιότητα, συνέπεια (ήταν από τους πρώτους που πιάστηκαν από τη χούντα και κλείστηκαν στη φυλακή). Ο Τζαβέλλας είχε τραυματιστεί σοβαρά στο ένα πόδι και χρησιμοποιούσε πατερίτσες. Ο Κουπαρούσος τον αγαπούσε πολύ. «Ήταν μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού», μας έλεγε, κάθε τόσο, με θαυμασμό και καμάρι. Ο Πάνος ήξερε όλα τα αντάρτικα τραγούδια και τα παρουσίασε πρώτος στη σκηνή με μεγάλη επιτυχία. Το κοινό τον αγάπησε και κάθε βράδυ γέμιζε την μπουάτ στην οποία εμφανιζόταν. Κάποτε του έγραψα κι εγώ ένα τραγούδι, για κάποιο «Κόκκινο τρένο»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου