22 Νοε 2020

για ένα καφέ...

το ήθελε τόσο πολύ... μήνες τώρα αυτή η επιθυμία επανερχόταν στη σκέψη του, την επαναλάμβανε φωναχτά για να την ακούσει ο ίδιος...

να ερχόταν ήθελε μια στο τόσο, μια φορά το μήνα ας πούμε... για ένα καφέ στα φλιτζανάκια τους, που τα έχει φυλάξει... για ένα καφέ με μπισκοτάκι, άντε κι ένα γλυκό του κουταλιού... να τους έλεγε τα νέα του και να άκουγε τα δικά τους... κυρίως όμως εκείνος να τους έλεγε, να τους έλεγε... μετά θα έφευγαν, το ήξερε... δεν κατοικούσαν πια εδώ...


15 Νοε 2020

χωρίς ποτέ να φιληθούμε

Οι έρωτες που τέλειωσαν, μπορεί και να 'γιναν μια κάποια ήπια αγάπη,

θυμός, ή μεταμέλεια, απογοήτευση, αδιαφορία.

Οι μόνοι έρωτες που ζουν ιδανικοί, κρυφή φωτιά μας, είναι εκείνοι οι ανεκπλήρωτοι.

Άρχισαν απ' τα μάτια, απ' τη φωνή,

τις λέξεις που αλλάζαμε,

τα χέρια σου εκεί, τόσο κοντά μου.

Και η ατμόσφαιρα ανάμεσά μας που ζαλίστηκε, χωρίς ποτέ να φιληθούμε.

Μάρω Βαμβουνάκη