Είμαστε ακόμα ζωντανοί, φίλτατοι… Κι αυτό δεν είναι λίγο. Είναι το άπαν… Μνημονεύω αγαπητικά τους απόντες… Και υψώνω το ποτήρι στην υγειά των φίλων, των «ηρώων» -πρωταγωνιστών ή κομπάρσων- στο έργο της καθημερινότητάς μου… Αλλά και στην υγειά αυτών που θα ’ρθουν πίνω…
2 σχόλια:
χρόνια πολλά Αλέξη...
σ' ευχαριστώ Μάξιμε... αντεύχομαι από καρδιάς... από σήμερα σε έβαλα και στους Προορισμούς του blog μου...
Δημοσίευση σχολίου