Ήταν η φωνή των δημιουργών... Τραγούδησε Σταύρο Ξαρχάκο, Γιάννη Μαρκόπουλο, Μίκη Θεοδωράκη, Θάνο Μικρούτσικο, Μάνο Χατζιδάκι, Γιάννη Γλέζο, Γιώργο Σταυριανό, Μιχάλη Τρανουδάκη, Στέφανο Κορκολή, Θοδωρή Αντωνίου... Και τους τραγούδησε σωστά… Ολοκληρωμένα… Με πληρότητα… Με αίσθημα στη σωστή δόση… Με ψυχή… Ήταν η φωνή της «άλλης αριστεράς. Που είδε τον κόσμο σαν έργο τέχνης»…Την αγαπούσα κι ας μη την είχα δει ποτέ ζωντανά κι ας μην ήταν τα τραγούδια που ερμήνευσε τα τραγούδια της καθημερινότητάς μου…
Ήταν σπουδαία. Ήταν ανυποχώρητη. Ήταν ιδεολόγος. Ήταν μεγάλη φωνή. Ήταν αυτάρκης. Θα μπορούσε να ’χε κάνει μεγάλη καριέρα... Θα μπορούσε να ’χε βγάλει πολλά λεφτά… Θα μπορούσε να ’χε «εξαφανίσει», χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, πολλές συναδέρφους της… Αλλά, προτίμησε να παίξει το παιχνίδι της δισκογραφίας με τους δικούς της όρους... Τους όρους της αλήθειας της...
Κάτω στης μαργαρίτας τ' αλωνάκι, Για την Ελένη, Ήσουνα φεγγάρι, Καημός της φυσαρμόνικας, Ένα πρωινό, Χάρισμά σου αν το βρεις, Εφτά ζωές… τα τραγούδια με τη φωνή της ες αεί στις αποσκευές του βίου μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου