Εδώ. Γύρω από ένα τραπέζι. Άνθρωποι που δεν είναι ούτε άγιοι, ούτε τίποτα. Δεν μας νοιάζει ποιοι είναι. Ούτε γιατί ήρθαν. Ούτε που πάνε. Δεν έχουν ονόματα. Όλα τα πρόσωπα είναι φωνές ή αναμνήσεις.Βίοι, Ζωές. Παραδείγματα άλλων. Άλλων ανθρώπων. Κάτω από ένα υπόστεγο (Ένα συγκεκριμένο υπόστεγο). Είμαστε κουρασμένοι, όλοι είμαστε κουρασμένοι. Όρθιοι, αναγκαστικά. Το νερό οφείλει να πέφτει. Περιμένουμε κάτι τρομακτικό, και τίποτα δεν συμβαίνει. Τίποτα συνεχίζει να μην συμβαίνει. Τί μπορεί να σκεφτεί κανείς; Δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτα. Ο χρόνος κυλάει σταγόνα με τη σταγόνα. Εν τέλει. Ένας ολόκληρος κόσμος. Ακατάστατος. Η αρχιτεκτονική της σκόρπιας ζωής. Μια Παραβολή...
Ο πεντζικικός τρόπος δόμησης του κειμένου και ο Συναξαριστής βρίσκονται στις ρίζες αυτής της παράστασης, που θα παρουσιάζεται έως και την Κυριακή των Βαΐων στο θησείον, Ένα θέατρο για τις Τέχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου