«όπως θα μπαίνει η άνοιξη»...

Τους στίχους στην «Άνοιξη» συνυπογράφουν ο Σταμάτης Κραουνάκης (το ρεφρέν) με τη Λίνα Νικολακοπούλου

«Το καράβι λεγόταν Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ… Ο δίσκος έγινε από ένα παράπονο…»

Την ώρα που κοιμάσαι τ’ απογεύματα
θα σηκωθώ να φύγω πριν ξυπνήσεις
την ώρα
που θα μπαίνουν στο ραδιόφωνο
του Ερυθρού Σταυρού οι αναζητήσεις.

Κι όσο κι αν πονώ
όπως θα μπαίνει η άνοιξη
εγώ δεν θα γυρίσω να κοιτάξω
κι έτσι ξαφνικά
όπως θα μπαίνει η άνοιξη
μια και καλή θα σε ξεγράψω.

Την ώρα
που κοιμάσαι τ’ απογεύματα
μ’ αρέσει που θα βγω με τ’ άρωμά σου
την ώρα
που θα παίζει στο διάδρομο
του δειλινού το φως με τα κλειδιά σου.

Για την «Άνοιξη» έγραψαν ο Σταμάτης Κραουνάκης με τη Λίνα Νικολακοπούλου και τραγούδησε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο δίσκο της «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ».
Κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1985 και έχει πάρει, πια, το δρόμο του, εξακολουθώντας να δικαιώνει τη δυναμική του τίτλου του και να διατηρεί την αξία του περιεχομένου του, όσο κι αν οι εποχές άλλαξαν, όσο κι αν οι δημιουργοί του άλλαξαν κι αυτοί...
Όσο για την «Άνοιξη», εξακολουθεί να έχει τους πιστούς της, αυτούς που θα ορκιστούν, για άλλη μια φορά, πως…
«…κι έτσι ξαφνικά
όπως θα μπαίνει η άνοιξη
μια και καλή θα σε ξεγράψω»...