"...εσύ θα τα φυλάς"

Θα τα φυλάξουμε και πάλι, προτού αρχίσουμε το κρυφτό με το χρόνο τον «αλήτη»… Θα τα «βγάλουμε» πριν…

«Καρέζη, Βουγιουκλάκη, Κώστας Κακαβάς, Ελένη Ανουσάκη, εσύ θα τα φυλάς…»! Γιατί; Γιατί έτσι είναι… Γιατί έτσι το μάθαμε το παιχνίδι… Και θα κρατήσουμε την Καρέζη… Όχι πως η Βουγιουκλάκη… Αλλά, να, πώς να αντισταθείς σ΄ αυτά τα μάτια, σ’ αυτό το βλέμμα...;
«Κοίτα πως έλαμπε η Καρέζη μέσα απ’ τα ασπρόμαυρα φιλιά…» έγραψε πριν από χρόνια η Λίνα Νικολακοπούλου στο «Video» του Κραουνάκη… Δίκιο δεν είχε; Πως έλαμπε; Πως λάμπει, θα πω… Ακόμα… Στο νυν και στο αεί του αισθήματος… «Στον ουρανό, στο σύννεφο και στο φεγγάρι»… Στην ολοζώντανη μνήμη μιας αθωότητας, που δεν είχε τίποτα φτιαχτό και τίποτα διαπραγματεύσιμο… Στο τώρα και στο πάντα του κρυφτού… Που δεν τελείωσε ακόμα… Έχει κι άλλο… Όπως ένα τραγούδι, που μόλις σταματήσει το ξαναπαίζεις απ’ την αρχή. Πάλι και πάλι… Όπως, ας πούμε, το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη…
«Τι παίζει τώρα
τι να παίξει τώρα
πράσινα μάτια
βράχνα φωνής
περνούν τα γράμματα
φεύγει η ώρα
Τζένη Τζένη
ακούει κανείς;»

Ήταν οι δύο όψεις ενός πολύ λαμπερού και ακριβού νομίσματος… Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Τζένη Καρέζη… Του μύθου και της ιστορίας… Της οθόνης και της σκηνής… Η μοίρα το θέλησε να φύγουν από τη ζωή εν μέσω θέρους… Και μάλιστα τον ίδιο μήνα… Ιούλιο…
Η Τζένη Καρέζη στις 27 Ιουλίου του 1992… Και η Αλίκη Βουγιουκλάκη τέσσερα χρόνια μετά, στις 23 Ιουλίου του 1996…