"ό,τι σταυρώνεις..."

Τ' όνομά σου μου' φέρνε το σφύριγμα του αγέρα
τ' όνομά σου κι έτρεμε η ψυχή.
Ετοιμάσου μου 'λεγε η καρδιά,
μα κάθε μέρα στην υγειά σου μ' έπινε η βροχή.

Τρυφερά τις νύχτες την αγάπη μου φωνάζεις
τρυφερά σε γύρευα κι εγώ.
Το πρωί τριαντάφυλλο του κήπου μου φαντάζεις
το πρωί, τ' αγκάθι σου είναι εδώ.

Μα αν δεν σε βρω,
να μην ξεχνάς
ό,τι σταυρώνεις το προσκυνάς.

Τ' άγγιγμά σου χάραζε το σώμα μου απ' τη μνήμη
πρώτα η πίστη κι ύστερα διωγμοί.
Κάποιος άλλος φόραγε και μ ' έκανε συντρίμμι
τ' άρωμά σου κι έφυγα χλωμή.

Τρυφερά τις νύχτες την αγάπη μου φωνάζεις
τρυφερά σε γύρευα κι εγώ.
Το πρωί τριαντάφυλλο του κήπου μου φαντάζεις
το πρωί, τ' αγκάθι σου είναι εδώ.

Μα αν δεν σε βρω μην το λησμονάς
ό,τι σταυρώνεις το προσκυνάς.

Στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου σε μια μελωδία του Μάνου Χατζιδάκι. Την "Εποχή της αγάπης" τραγούδησε η Δήμητρα Γαλάνη στο δίσκο της "Χορός με τη σκιά μου" ("Σείριος", 1998).