«Όμως υπάρχουν άλλοι, σαφώς λιγότεροι, που θεωρούν ότι η εξωτερική συμμετρία είναι λίγη. Καλή για ένα ποτό. Για μια νύχτα στα μπουζούκια. Για να πουλάς εσώρουχα. Για ένα ωραίο κρεβάτι. Και ότι υπάρχει και ένα άλλο είδος ανθρώπινης ομορφιάς, πιο διαρκές και πιο βαθύ, που εκτός από τα μάτια, το χαίρεται και η καρδιά. Είναι η ομορφιά η Ποιητική, που αν και συμπεριλαμβάνει τον αισθησιασμό, τον διαπερνά και φθάνει ως το υποσυνείδητο. Δίνει απόλαυση όχι μόνο στο δέρμα, αλλά και στα σπλάχνα...Τέλος, υπάρχουν μερικοί, ακόμα πιο λίγοι, που δεν τους θέλγει ούτε η μέσα ούτε η έξω γεωμετρία. Τους αρέσει το τυχαίο, οι τολμηροί συνδυασμοί, το αγεωμέτρητο. Οι φάτσες που έχουν πάνω τους, σαν τατουάζ, τα ίχνη της ζωής -το τράβηγμα της μοίρας. Όχι απαραίτητα ουλές. Αλλά κάτι ιδιωματικό, τη χαρακιά που από μέσα της αναδύεται η προσωπικότητα: κάτι αλησμόνητο. Ακανόνιστες φακίδες, σαν μπόρα στον αριστερό κρόταφο. Ένα λακκάκι στο σαγόνι. Η σπασμένη μύτη του Μπράντο. Κάτι ψευδό στην ομιλία. Το τρέκλισμα που είχε στο βηματισμό η Πλαθ. Σημάδια της μικρής μοίρας που κυβερνά τον καθένα μας. Συγκινητικά. Αταίριαστα. Κι εντέλει καλλιτεχνικά.
Ανήκω σε αυτούς. Πιστεύω ότι η εξέλιξη της τέχνης, αν μη τι άλλο, είναι μια διαδοχή από θεϊκές ασυμμετρίες».
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος
3 σχόλια:
Λατρεύω τα κείμενα του Τσαγκαρουσιάνου: Μάθημα ευστοχίας, οικονομίας στη γλώσσα και ποιητικότητας.
Και τον εκτιμώ ακόμα περισσότερο γιατί ενώ ο Τύπος πεθαίνει αυτός επιμένει να εκδίδει το ωραίοτερο εφημεριδοπεριοδικό στην Ελλάδα, τη Λάιφο...
πολύ βαθύ και αληθινό,όντως υπάρχουν οι τελευταίοι τώρα πια όμως;
Τον Τσαγκαρουσιάνο, Μάρκο, τον παρακολουθώ χρόνια κι έχω εκτιμήσει τη γραφή του από την πρώτη στιγμή. Ευτυχώς που στο αρχείο μου έχω φυλαγμένο πολύ δικό του υλικό από την εποχή που έγραφε κάθε Σάββατο στην "Ελευθεροτυπία" και λέω μέσα στο επόμενο διάστημα να δημοσιεύσω κομμάτια του. Ο Τσαγκαρουσιάνος ξεχώρισε γιατί δε φοβήθηκε να εκτεθεί, να μας δείξει τις πληγές του, ν' αποκαλυφθεί... Θέλει τόλμη μια τέτοια κίνηση. θέλει ρίσκο, έχει κόστος. Ανήκει στους τέλευταίους ποιητές του δημοσιογραφικού λόγου.
Εννοείς Δέσποινα ότι χάθηκαν;
Δημοσίευση σχολίου