Δεκαπενταύγουστος

Δεκαπενταύγουστος…
Γυρίζω πολλά χρόνια πίσω… Σε βράδια αυγουστιάτικα με τις «Παρακλήσεις» στην Παναγία… Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βούρμπιανης… Παιδικά και εφηβικά καλοκαίρια… Ακούω τους ήχους… Ζωντανεύω τις εικόνες… Φέρνω στα μάτια μου τα πρόσωπα… Μνημονεύω τους απόντες… Ξέρω ότι «δε γυρνάνε πίσω ποτέ τα καλά παιδιά σ’ εκείνα τα χρόνια»… Ξέρω, όμως, καλά ότι εκεί θα επιστέφουμε πάντα, όταν το παρόν μας στενεύει… Άγνωστο τι θα βρίσκουμε κάθε φορά… Τι αποστάσεις θα ’χουμε να διανύσουμε και με τι αλλοιώσεις στα βλέμματα και στα αισθήματα θα ’ρχόμαστε αντιμέτωποι…
Εκεί…

Καλό Δεκαπενταύγουστο!
«Καλή Παναγιά».