Να υποδεχτούμε το φετινό καλοκαίρι με τη χαρά που νιώθαμε όταν ήμαστε παιδιά. Τότε που βγαίναμε από την πόρτα του σχολείου, πρωτάκια ας πούμε στο 10ο Δημοτικό, με το ενδεικτικό στο χέρι, το θυμόσαστε;
Και νομίζαμε ότι το καλοκαίρι θα κρατήσει για πάντα. Και νομίζαμε ότι τον έχουμε στο χέρι μας το χρόνο τον "αλήτη", τον κάνουμε ότι θέλουμε, τον πάμε μια βόλτα με το ποδήλατο ή φωτίζουμε τις σκιές του, όπως φωτίζαμε το μπερντέ του Καραγκιόζη. Νομίζαμε…
Και νομίζαμε ότι το καλοκαίρι θα κρατήσει για πάντα. Και νομίζαμε ότι τον έχουμε στο χέρι μας το χρόνο τον "αλήτη", τον κάνουμε ότι θέλουμε, τον πάμε μια βόλτα με το ποδήλατο ή φωτίζουμε τις σκιές του, όπως φωτίζαμε το μπερντέ του Καραγκιόζη. Νομίζαμε…
(Τούτες οι γραμμές είναι αφιερωμένες σ’ εκείνα τα χρόνια, σ’ εκείνους τους συμμαθητές, σ’ εκείνες τις μνήμες…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου