4 Ιουν 2008

Εκείνο το καλοκαίρι...


Ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουνίου του 1994… Ήταν ένα ζεστό απόγευμα Τετάρτης… Άνοιξε την πόρτα της «Οδού Ονείρων» και εισήλθε στο χώρο των ποιητών… Σε μας, άφηνε την αύρα του. Αύρα έρωτα και ελευθερίας… Σε μας, κληροδοτούσε την Α- λήθεια του… Παρακαταθήκη αέναη…

Εκείνο το καλοκαίρι ήταν αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα… Ή, μήπως, όλα τα καλοκαίρια της ζωής μας, έκτοτε, τα αισθανόμαστε διαφορετικά;
Θα μας λείπει ο Χατζιδάκις… Κι ας υπάρχει το έργο του, ολοζώντανο και ερεθιστικά προκλητικό. Έργο πολλαπλών αναγνώσεων και ποικίλων συναισθηματικών κραδασμών…
Αυτό που θα μας λείπει αναντικατάστατα είναι η ανδρεία του λόγου του και η ελευθερία της σκέψης του…

1 σχόλιο:

panagiotisandriopoulos είπε...

Αγαπητέ μου Αλέξη λ.

Απολαμβάνω την ποιότητα και ευαισθησία του ιστολογίου σου.
Χαίρω δε διότι συμπίπτουμε απολύτως και στον Χατζιδάκι.
Κι εγώ ανήγγειλα και ήδη πραγματοποιώ εκτενές αφιέρωμα στην Ιδιωτική Οδό μου.

Καλό ταξίδι λοιπόν στην Οδό Ονείρων του Μάνου!