"Για τους αληθινά νέους"

«Ο Μεγάλος Ερωτικός» παραμένει ένα από τα αριστουργήματα του Μάνου Χατζιδάκι και ένα από τα κλασικά έργα της ελληνικής μουσικής. Γράφτηκε στη Νέα Υόρκη -από τον Ιούνιο του 1972- και τελείωσε στην Αθήνα τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, όπου και ηχογραφήθηκε. Στο «Μεγάλο Ερωτικό» συνυπάρχουν διαφορετικές εποχές ποίησης και διαφορετικές αντιλήψεις για το θέμα του έρωτα, που ξεπερνά το φτηνό και το αγοραίο και αναδεικνύεται σε ουσιαστική μυσταγωγία ζωής: Κατά που ν’ απλώσουμε τα χέρια μας, τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός… Σ’ αγαπώ, δεν μπορώ τίποτ’ άλλο να πω πιο απλό, πιο βαθύ, πιο μεγάλο… Τα ποιητικά τα μάτια, το χλωμό το πρόσωπο, τα χείλη εκείνα δεν τα ηύρα πια… Μια κι εμείς σ’ όποια στέγη αράξουμε… Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο ποτέ να μην ξυπνήσω… Έτσι κι η όμορφη Μπελίσα μ’ ένα φιλί θα δροσιστεί… Κάθε φίλημα ψυχή μου, όπου μου ’δινες γλυκά… Κέλομαί σε Γογγύλα πέφανθι λάβοισα μά… Έρωτα εσύ, με περισσή όταν λαβώνεις δύναμη… Ποια πάθη από τον έρωτα ποιες πίκρες δεν επήρα;… Ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπη και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν…
Πρόκειται για μια κορυφαία και ανεπανάληπτη στιγμή του νεοελληνικού πολιτισμού, για ένα δίσκο αξεπέραστο, μαγικό και μαγευτικό, για μια μοναδική μελωδική πρόταση ιερότητας και λαϊκότητας, για τη δημιουργία μιας θαυμαστής ενότητας λόγου και μέλους ελληνικού.
Ο λόγος των ποιητών, η εμπνευσμένη σύνθεση και η άψογη ενορχήστρωση, οι ακριβές ερμηνείες των τραγουδιστών, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα σπάνιας ομορφιάς και κατάνυξης, ένα αίσθημα εσωτερικής πληρότητας, παραμυθίας και κάθαρσης. «Έπρεπε να δημιουργήσω -αναφέρει ο Μάνος Χατζιδάκις- μια ενότητα ύφους και ήχου κι ακόμη να μη θυμίζει απλά ερωτικά τραγουδάκια, αλλά μια μουσική πραγματεία - ας μου επιτραπεί η λέξη - περί Έρωτος. Πιστεύω πως η πρόθεσή μου πραγματοποιήθηκε. Το έργο με χαρακτηρίζει. Μα οι καιροί και τότε και τώρα περισσότερο, προβληματικοί και η κατανόηση ενός απλού μα δύσκολου μουσικού εγχειρήματος σχεδόν αδύνατη. Συνεπώς, το έργο παραμένει ένα εξαίσιο μάθημα περί Έρωτος γι’ αυτούς που έχουν από τη φύση τους την απαραίτητη ευαισθησία και προετοιμασία. Για τους αληθινά νέους» .