Ο Κωνσταντίνος Βήτα στα «Νέα»

«...Είναι για μια σειρά συναυλιών στον "Σταυρό του Νότου", όπου εμφανίζομαι με το γκρουπ μου και με μια νέα μπάντα, τους Ηandy Ρark, που αποτελείται από μουσικούς από μπάντες, όπως τους Εlica, Gad, και είμαι πολύ χαρούμενος γιατί είναι πολύ δυνατοί μουσικοί. Παίζουν κάποια κομμάτια μου εντελώς ωμά χωρίς μαγνητοταινίες και πιστεύω πως δίνουν μιαν άλλη διάσταση σε αυτή την εμφάνιση. Κατά τα άλλα παρουσιάζουμε ένα ηλεκτρονικό πρόγραμμα από όλα τα άλμπουμ που έχω κάνει.
Ένα μέρος της δουλειάς μου είναι ο χρόνος στο στούντιο, εκεί αφιερώνομαι στο μέρος της παραγωγής και στο πώς κολλάει ένα μπάσο με έναν άλλο ήχο και να αφιερώνω χρόνο ουσιαστικά στις συχνότητες του ήχου. Είναι βαρετό για κάποιον που δεν γνωρίζει οπότε δεν λέω και σε κανέναν τίποτε για όλες αυτές τις ώρες. Άλλο κομμάτι είναι οι προετοιμασίες για τις συναυλίες. Για τον "Σταυρό του Νότου" ξεκινήσαμε πρόβες από τον Οκτώβριο. Προσπαθώ στο μεταξύ να βρίσκω χρόνο για να διαβάζω, να μελετάω τα βιβλία μου, να αθλούμαι και να δουλεύω».

Ποια είναι η κινητήρια δύναμη για όλα αυτά;
Το να αντιλαμβάνομαι την αλήθεια, να έχω ελπίδα και αγάπη μέσα μου, να τρέχω και να μελετάω καθημερινά.
Αν ξεκινούσες στη μουσική τώρα, ποια θα ήταν η πρώτη κίνηση που θα έκανες;
Πραγματικά δεν ξέρω. Θα ήθελα να έχω πίσω μου ένα πολύ δυνατό άλμπουμ για να μπορέσω να κάνω συναυλίες και να επικοινωνήσω πραγματικά με τις ψυχές των ανθρώπων και να μη με κοιτάνε αδιάφορα.
Αδιάφορα; Καμιά σχέση με το πώς είδε ο κόσμος την τελευταία συναυλία με τον Μιχάλη Δ. Το κοινό μέθυσε με Στέρεο Νόβα και ήταν συγκινητικό. Θα δούμε κάτι τέτοιο πάλι στο μέλλον;
Νομίζω πως αποχαιρέτησα οριστικά τους Στέρεο Νόβα εκείνο το βράδυ γιατί κατάλαβα πως το έργο μας έχει εξιδανικευτεί και βρίσκεται στις καρδιές των φαν σαν μια ιδέα. Νομίζω πως οι Στέρεο Νόβα τούς ανήκουν και πια δεν μπορώ να υπηρετήσω αυτό το γκρουπ, να επαναφέρω κατά κάποιο τρόπο τον Κ. Βήτα που υπήρχε τότε. Εκείνη η συναυλία ήταν πραγματικά ένα δωράκι ευγνωμοσύνης σε όλους τους ανθρώπους που μας αγάπησαν.
Το σκηνικό γύρω είναι εντελώς διαφορετικό από τις μέρες που το γκρουπ έγραφε τις μουσικές του. Όπως και να το δεις, υπάρχει σκηνή.
Μου αρέσει που βλέπω νέους που αγαπούν πολύ τη μουσική και προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν γι΄ αυτήν. Υπάρχουν πολλές ωραίες μπάντες και πάρα πολλοί καλοί μουσικοί στην Ελλάδα σε όλα τα είδη, από ηλεκτρονικά, ροκ και χέβι μέταλ. Ακούω καθημερινά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και εύχομαι για όλους εμάς στη μουσική βιομηχανία να γίνουν όλα καλύτερα, από τον πιο μικρό ώς τον πιο μεγάλο. Η μουσική δίνει σε όλους αυτούς τους νέους ελπίδα και την ώθηση να προχωρούν. Είναι πολύ σημαντικό αυτό.

ΙΝFΟ
Στην κεντρική σκηνή του «Σταυρού του Νότου» (Φραντζή 14 & Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος, 210-9226.975) απόψε, αύριο και την επόμενη Δευτέρα και Τρίτη, 23-24/2. Έναρξη: 22.00.


«...Δεν κρίνω τα γεγονότα, ο καθένας έχει ελεύθερη βούληση και την χρησιμοποιεί είτε αρνητικά είτε θετικά» λέει. «Επανάσταση για μένα είναι η δύναμη της αγάπης, η αδελφοσύνη, η προσφορά, ο εθελοντισμός, οτιδήποτε δεν περιέχει την άγνοια, την ημιμάθεια».
Αν διάλεγες ένα από τα κομμάτια σου σαν soundtrack των ημερών, ποιο θα ήταν;
Θα διάλεγα τη «Νύχτα» από τον «Άργο», γιατί είναι από τα τραγούδια μου που θεωρώ ότι δεν έχει κεφάλι, αλλά έχει μια τρομακτική επιθυμία μέσα του για κάτι απροσδιόριστο.
Πολλές από τις μουσικές σου φέρνουν στον νου εικόνες της πόλης. Πόσο σε εμπνέει η πόλη;
Μπορεί να με εμπνεύσει οτιδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή νιώσω αφημένοςμπορεί να είναι ένα μικρό έντομο στο παράθυρο, η σκιά ενός ανθρώπου, οι διαβαθμίσεις του φωτός, ένα συναίσθημα που νιώθω για ένα πρόσωπο, μια βόλτα με το ποδήλατο, το πρωινό φως ή ένας απαίσιος εκκωφαντικός ήχος, τα αυτοκίνητα, τα κτίρια...