Αν έγραφα για το καλοκαίρι, θα έγραφα για τα άδεια βράδια του, τα ατελείωτα… Για τα σαββατόβραδα της αναγκαστικής επιλογής: με το θόρυβο των πολλών ή με την «ασφάλεια» της -εύγλωττης ενίοτε- σιωπής σου…Αν έγραφα για το καλοκαίρι, θα έγραφα για τις έρημες Κυριακές του, με τα βασανιστικά μεσημέρια και τα απογεύματα της αναμονής (;) στην πόλη. Για τις κουρασμένες αντοχές… Για τις αμήχανες παρουσίες… Και για τις αναπληρωμένες, όπως - όπως, απουσίες…
Αν έγραφα για το καλοκαίρι…
4 σχόλια:
αν έγραφες για το καλοκαίρι θα αντέγραφες τη σκέψη μου...
Έγραψες...
Εγώ... έγραψα, φίλε μου;
Η καρδιά τα γράφει αυτά...
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη...
Τελικά, Δέσποινα, δεν είμαι μόνος μου στη μάχη με τα "τέρατα" του καλοκαιριού... κι αυτό είναι πολύ παρήγορο, πίστεψέ με... σ' ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου