Σαν σήμερα, στις 12 Μαΐου του 1992, έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Γκάτσος… Ο ποιητής του τραγουδιού μας… Μέγιστος..!
Να τον μνημονεύουμε… Γιατί, μέσα από τον «ακριβό» λόγο του Νίκου Γκάτσου, μνημονεύουμε Ελλάδα, πέτρα, χώμα, νερό, φωτιά… Μνημονεύουμε έρωτα, ζωή, θάνατο… Μνημονεύουμε θάλασσες και στεριές, παιδιά και χελιδόνια, παλληκάρια και κοπέλες, στοιχεία και στοιχειά, Διγενή και Χριστό…
Να τον μνημονεύουμε… Γιατί, μέσα από τον «ακριβό» λόγο του Νίκου Γκάτσου, μνημονεύουμε Ελλάδα, πέτρα, χώμα, νερό, φωτιά… Μνημονεύουμε έρωτα, ζωή, θάνατο… Μνημονεύουμε θάλασσες και στεριές, παιδιά και χελιδόνια, παλληκάρια και κοπέλες, στοιχεία και στοιχειά, Διγενή και Χριστό…
2 σχόλια:
Με συγκινεί αγαπητέ μου Αλέξη λ. το γεγονός ότι είσαι στις επάλξεις της μνήμης!
Της μνήμης και συνακόλουθα της τιμής στους ανθρώπους που ακονίζουν την ευαισθησία μας και ευθύνονται για τα κινήματα της ψυχής μας!
Σ' ευχαριστούμε πολύ!
Είναι το ελάχιστο...
Ευτυχώς, όμως, Παναγιώτη, σ' αυτό το δρόμο δεν είμαι μόνος... Υπάρχουν κι άλλοι οδοιπόροι ιδιωτικών οδών της ψυχής...
Δημοσίευση σχολίου