«Βυζαντινός εσπερινός»

Με το τραγούδι «Εκεί που σμίγει η δύση κι η ανατολή» αρχίζει ο «Βυζαντινός εσπερινός» του Απόστολου Καλδάρα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1973, με βασικό ερμηνευτή το Γιώργο Νταλάρα και τη συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξίου σε τέσσερα τραγούδια: «Βάρα νταγερέ», «Καμπάνα του εσπερινού», «Στην ξενιτιά», «Τα χεράκια μου δεμένα».
Είχε προηγηθεί η «Μικρά Ασία» (1973), ένας πολύ επιτυχημένος κύκλος τραγουδιών του Απόστολου Καλδάρα με τις ίδιες φωνές, σε στίχους, όμως, του Πυθαγόρα.
Στο «Βυζαντινό εσπερινό» ο Απόστολος Καλδάρας συνθέτει τραγούδια πάνω στους δρόμους της βυζαντινής μουσικής παράδοσης. Και το πράττει με συνέπεια και με καθαρότητα προθέσεων, με γνώση και εγκυρότητα. Ο δίσκος μπορεί να παρέμεινε στη σκιά της «Μικράς Ασίας», διατήρησε, όμως, όλα αυτά τα χρόνια τη σημαντικότητά του και την ιδιαίτερη αξία του. Σήμερα, ο «Βυζαντινός εσπερινός» κατατάσσεται στις κλασικές εκδόσεις της εγχώριας μουσικής δημιουργίας.

Και δυο λόγια για τους ερμηνευτές του δίσκου: Όταν κυκλοφόρησε ο «Βυζαντινός εσπερινός», η Χαρούλα Αλεξίου ήταν πρωτόβγαλτη στη δισκογραφία, αφού είχε προηγηθεί μόνο η συμμετοχή της με τρία τραγούδια («Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί», «Πήρε φωτιά το Κορδελιό» και «Μαρμαρωμένος βασιλιάς») στη «Μικρά Ασία».
Ο Γιώργος Νταλάρας από τις αρχές του ‘70 είχε, ήδη, κάνει ιδιαιτέρως αισθητή την παρουσία του με τα πρώτα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή στο δίσκο «Να ’τανε το ’21», αλλά και με τα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου από τις «Θαλασσογραφίες».