Κυριακή βράδυ, 5 Οκτώβρη μήνα… Στη μουσική σκηνή «My house» το ΤΡΙΦΩΝΟ… Ο Δημήτρης Υφαντής, η Ερωφίλη και ο Νίκος Κουρουπάκης. Τρεις φωνές σε μια ανάσα και, το σπουδαιότερο, σε μια ψυχή… Το πρόγραμμα άρχισε –με καθυστέρηση μιας ώρας, είν’ η αλήθεια- και στο πρώτο μέρος το ΤΡΙΦΩΝΟ τραγούδησε τραγούδια σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου: «Δι’ ευχών», «Συναυλία», «Τα πέδιλα» με αγγλικό στίχο, «Να μ’ αγαπάς» (με τα λάθη μου όλα στη σειρά… για να ’χει όνειρα να κάνει ο ενικός…), το καινούργιο του Κραουνάκη «Φουρτούνα στο πλυντήριο» (φθινόπωρο στη σκούπα μας, χειμώνας στην ψωμιέρα…), «Η κυρά Φροσύνη» (γεια σου παινεμένη, δε σε πρόφτασα…) «Έξοδος κίνδυνου» (και μόνο αυτά που πέρασες θα μείνουν...), «Η βάρκα» (όσα αγόρια τόσα δίχτυα…), «Οι μοίρες» (πονάς και σπάστα εσύ τα χρόνια…)... Όλοι μαζί, αλλά και καθένας χωριστά… Πως προσέγγισε το ΤΡΙΦΩΝΟ το υλικό της Λίνας; Άψογα! Όπως του αξίζει. Με ωραίες ερμηνείες. Και με ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις…
Και δυο λόγια για τα παιδιά… Ο γιαννιώτης Δημήτρης Υφαντής εξαιρετικός. Με συγκίνησε ιδιαίτερα με τα σόλα του στο «Μένω εκτός» (στη σιωπή ζυγιάζω σαν αϊτός), στο «Δερβίση» (κι όποιος φταίει το Θεό ξυπνά...) και στο δικό μας «Καίγομαι και σιγολιώνω» (μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου, τι καημός…). Εκπληκτική η Ερωφίλη και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ο Νίκος Κουρουπάκης. Ήταν, για μένα, η αποκάλυψη της χτεσινής βραδιάς. Μέγας ερμηνευτής. Κορυφαίος. Μεγαλειώδης. Τραγούδησε το "Θεός αν είναι" έτσι όπως δεν το ’χα ξανακούσει μέχρι τώρα... Μπράβο του. Μπράβο τους. Με οδηγό την αλήθεια της τέχνης τους, μας ταξίδεψαν σε μέρη αγιασμένα από τη γραφή της Λίνας Νικολακοπούλου… Απ’ της ψυχής της το φως το αβασίλευτο…
Το δεύτερο μέρος του προγράμματος είχε και Λοΐζο και Σαββόπουλο και Μάλαμα και Κραουνάκη… Αυτή η νύχτα μένει... Αυτή η νύχτα θα μείνει…
Η βραδιά έκλεισε με την «Τριανταφυλλιά του κόσμου» και πάλι σε στίχους της Λίνας… να λειτουργούν μονάχοι οι μοναχοί… νέοι σα θεοί… όσοι αγαπούν να μην…
Όταν βγήκα, έξω είχε υγρασία και κρύο…
Και δυο λόγια για τα παιδιά… Ο γιαννιώτης Δημήτρης Υφαντής εξαιρετικός. Με συγκίνησε ιδιαίτερα με τα σόλα του στο «Μένω εκτός» (στη σιωπή ζυγιάζω σαν αϊτός), στο «Δερβίση» (κι όποιος φταίει το Θεό ξυπνά...) και στο δικό μας «Καίγομαι και σιγολιώνω» (μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου, τι καημός…). Εκπληκτική η Ερωφίλη και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ο Νίκος Κουρουπάκης. Ήταν, για μένα, η αποκάλυψη της χτεσινής βραδιάς. Μέγας ερμηνευτής. Κορυφαίος. Μεγαλειώδης. Τραγούδησε το "Θεός αν είναι" έτσι όπως δεν το ’χα ξανακούσει μέχρι τώρα... Μπράβο του. Μπράβο τους. Με οδηγό την αλήθεια της τέχνης τους, μας ταξίδεψαν σε μέρη αγιασμένα από τη γραφή της Λίνας Νικολακοπούλου… Απ’ της ψυχής της το φως το αβασίλευτο…
Το δεύτερο μέρος του προγράμματος είχε και Λοΐζο και Σαββόπουλο και Μάλαμα και Κραουνάκη… Αυτή η νύχτα μένει... Αυτή η νύχτα θα μείνει…
Η βραδιά έκλεισε με την «Τριανταφυλλιά του κόσμου» και πάλι σε στίχους της Λίνας… να λειτουργούν μονάχοι οι μοναχοί… νέοι σα θεοί… όσοι αγαπούν να μην…
Όταν βγήκα, έξω είχε υγρασία και κρύο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου