Σινεμά και καφέ και τσιγάρο sante
κι η φωνή σου βραχνή απ’ το βήχα
μου γκρινιάζεις γιατί δεν είν’ αύριο γιορτή
ν’ αλητέψουμε όλη τη νύχτα
Σε φιλώ απαλά, δε σε βλέπω καλά
μέσ’ στο μαύρο παλτό σου χαμένος
αμφιβάλλεις, ρωτάς «πες μου αν μ’ αγαπάς»
απ’ τον πόνο στα δυο διπλωμένος
Δεν μας θέλει η ζωή
μα τη θέλουμε εμείς
και ο έρωτας κλείνει το δρόμο
που να πας δεν περνάς
μη δακρύζεις για μας
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο
Το κεφάλι σκυφτό και το βλέμμα καυτό
με μπερδεύει μου λες η δουλειά σου
τι θα πει τραγουδώ και που ξέρω εγώ
τόσο κόσμο που έχεις κοντά σου
Περπατάμε αγκαζέ, «σ’ αγαπάω χαζέ»
χίλια χάδια κρατάει μια βόλτα
δως μου ένα φιλί έχω ζάλη φρικτή
να το σπίτι μου σπρώξε την πόρτα
«Αλλιώτικος νόμος»…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Απίθανο τραγούδι! Για παθιασμένα ερωτευμένους...τα λέει όλα!
Αυτό το τραγούδι δε θα μπορούσε να οπτικοποιηθεί καλύτερα, παρά από το Νίκο Σούλη..Ένα υπέροχο video clip θυμάμαι, από το 1993, με την Αλέκα, κάτω από τη γέφυρα, ξημέρωμα, με φόντο το μισοφωτισμένο Λυκαβηττό..
Τί μου λες τώρα?...ανατρίχιασα και μόνο που το φαντάζομαι, μιας και δε το θυμάμαι το βίντεο. Μαζί με τη βραχνή, αισθησιακή και ρομαντική, χροιά της φωνής της Αλέκας, απίθανος συνδιασμός...
Τέτοιο έρωτα...να βγαίνει από ένα τραγούδι..λίγες φορές το έχω ζήσει, νιώσει..
Καλημέρα
Κάποια στιγμή το είχα ανεβάσει στο youtube, αλλά γρήγορα το απομάκρυνα, από φόβο των copyright..Ίσως το ανεβάσω κάποια στιγμή, γιατί είναι μια από τις ωραιότερες στιγμές, τόσο του Νίκου Σούλη όσο και της Αλέκας..
Δημοσίευση σχολίου