"και κύλησε..."

Αυτό το άσπρο σου πουκάμισο
ξέχνα το πάνω στο σεντόνι
θέλω να το φορώ κατάσαρκα
τις νύχτες που κοιμάμαι μόνη.

Και μπες στο αίμα μου και κύλησε
σαν το ποτάμι του Γενάρη
να σ’ έχω πάντα μες στο σώμα μου
κοχύλι με μαργαριτάρι.

Κοιτάξου μέσα στον καθρέφτη μου
ώσπου να πιει το πρόσωπό σου
να κουβεντιάζω με τα μάτια σου
να λάμπω απ’ το χαμόγελό σου.