"...για θεούς κι εραστές"

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί
στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα

Με κοιτάς σε κοιτώ
και μετά σιωπή
κάτι θα κοπεί
στην καρδιά στο μυαλό

Με κοιτάς σε κοιτώ
και μελαγχολείς
ο καιρός πολύς
μ’ αγαπάς σ΄ αγαπώ

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί
στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα
κι αν μας αντέξει το σκοινί
θα φανεί στο χειροκρότημα

Με κρατάς σε κρατώ
και μετά γκρεμός
και μετά το τέρμα
και κανείς κανενός

Με κρατάς σε κρατώ
και παντού σκιές
και παντού καθρέφτες
για θεούς κι εραστές

Τελικά, όλα μια απόφαση είναι... Να 'μαι κι εγώ στο χώρο... Καλώς σας βρήκα... Σας θέλω συνοδοιπόρους... Έχουμε ταξίδια... Αρχή με "Το χειροκρότημα"... Με τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου... Και με τη σωτήρια πίστη πως "είμαστε ακόμα ζωντανοί..."