1 Φεβ 2011

«Ησυχία...»

«Ήθελα να ξαναβρώ κάτι που να με συγκινήσει, να μου πάρει το χέρι και να το βάλει πάνω σε μια σελίδα χαρτί. Όταν γράφεις πάρα πολλά πράγματα, αρχίζει πάνω σου μια διάκριση. Δεν θες να γράφεις για να γράφεις.
Παλιά αναρωτιόμουν γιατί σταματάνε όταν μεγαλώνουν οι άλλοι άνθρωποι. Έλεγα εγώ δεν θα σταματήσω ποτέ. Τώρα καταλαβαίνω ότι είναι κύκλοι αυτοί, κλείνει ένας και μέχρι να ανοίξει ο καινούργιος πρέπει να αντέξεις το ότι πιθανόν δεν θα ξαναγράψεις.
Πρέπει να δεις τι είναι αυτό που σου αρέσει, με ποιους μπορείς να ταιριάξεις, ίσως με νεότερους ανθρώπους, να ξανακάνεις ένα πάντρεμα. Τώρα πια νομίζω ότι έχω μέσα μου μια ησυχία ώστε να επιτρέψω στον εαυτό μου να σκεφτεί το καινούργιο όνειρο και λίγο λίγο να το κάνω πραγματικότητα».

(Λίνα Νικολακοπούλου,
από τη «LIFO»)

2 σχόλια:

llachar είπε...

τρομακτικές σκέψεις, όταν συνηθίσεις στην παρηγόρια της γραπτής έκφρασης.

αλέξης λ. είπε...

τρομακτικά αληθινές σκέψεις...
εν αναμονή του "καινούργιου ονείρου"...