Έκοψε ένα κλαδί απ' την ανθισμένη αμυγδαλιά που βρέθηκε στο δρόμο του σήμερα το πρωί... Το πρώτο σημάδι της άνοιξης, σκέφτηκε... Όμως, εκείνος δεν την περίμενε φέτος την άνοιξη, όπως όλες τις προηγούμενες φορές... Το 'ξερε... Το 'νιωθε... Σα να μην τον αφορούσε... Σα να μην ήταν έτοιμος γι' αυτή τη συνάντηση...
3 σχόλια:
Μα η άνοιξη έρχεται εκεί και όταν δεν την περιμένεις! Αλλιώς δεν θα 'ταν άνοιξη, "θα 'ταν γηρατειά", που λέει κι η Δημουλά...
Καλημέρα!
Καλώς την!
Αλήθεια πόση δύναμη και αισιοδοξία μας δίνει απλόχερα η φύση , αρκεί να έχουμε όλες τις αισθήσεις μας πανέτοιμες να μπορούν να νοιώσουν αυτό το μεγαλείο που είναι και το μοναδικό βάλσαμο της ψυχής μας , σίγουρα μετά από κάθε Χειμώνα ακολουθεί πάντα μια Άνοιξη , ας την υποδεχθούμε λοιπόν όπως της αξίζει !!!
Δημοσίευση σχολίου