«Γράμμα στον Κύριο Νίκο Γκάτσο»

Το σπασμένο βιολί του κόσμου
ακόμα ουρλιάζει
στα νωπά σπαρμένα χωράφια
η μέρα χαράζει.

Φαντάροι χορεύουν τις νύχτες
σε άδειες ταβέρνες
δελφίνια στο πέλαγο μόνα
νεράκι στις στέρνες.

Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο
κανείς δε μιλάει
την άνοιξη όλοι προσμένουν
κι αυτή προσπερνάει.

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
όπως τα άφησες εσύ
κι όπως τα ξέρεις
από της λύπης τον καιρό.

Κι όταν γυρίσεις και σε δω
μέσα στη στάμνα τη χρυσή
νερό να φέρεις
της λησμονιάς πικρό νερό.

Το πιστό σκυλί της Ιθάκης
στα πόδια σου κλαίει
η καλή παλιά Περσεφόνη
τραγούδια σου λέει.

Η πληγή, φωτιά που σε καίει
δε λέει να γιάνει
το πικρό το όνειρο φταίει
τ’ αδερφού Μακρυγιάννη.

Πόσο ακόμα ραγιάδες
η Κρήτη κι η Μάνη;
σκοτεινές μαυροφόρες μανάδες
στου Οδυσσέα το χάνι.

Το «Γράμμα στον Κύριο Νίκο Γκάτσο» έγραψε ο Γιώργος Ανδρέου και υπάρχει στο δίσκο του «Δέκα τελευταία χρόνια» (1994). Με τρόπο συγκινητικό και με ιδιαίτερο σεβασμό ο Γιώργος Ανδρέου απευθύνεται στο Νίκο Γκάτσο, επιστρατεύοντας λέξεις και σύμβολα από τον κόσμο του ποιητή...
Το τραγούδησε η Τάνια Τσανακλίδου, όπως και σε δύο ακόμη δισκογραφικές εκδόσεις: «Live» το 1996 και στο διπλό cd από τις εμφανίσεις της με τη Δήμητρα Γαλάνη στο «Ζυγό» 2001 – 2002.