Καλό φθινόπωρο

Είμαστε ακόμα ζωντανοί…
Επειδή «όλα τα πήρε το καλοκαίρι»…
Επειδή τα καλοκαίρια δεν ήταν ποτέ το καλύτερό μας…
Επειδή η εποχή δείχνει φθινόπωρο…
Επειδή «το πρώτο μου φθινόπωρο… (ξανά) κάθισα και (ξανά) μέτρησα κι εγώ τα φιλαράκια μου»…
Επειδή «Σεπτέμβριο τη λέγανε την πέτρα που δεν κύλησε»…
Επειδή «η ψυχή που δεν το ’χει δίνει μόνο ψιλά»…
Επειδή τις αγάπες μας δεν τις κρύψαμε…
Επειδή γι’ αυτά που αγαπήσαμε…
Επειδή με τις εμμονές μας θα πορευόμαστε…
Επειδή τίποτα δεν είναι αυτονόητο…
Επειδή το ξαφνικό περιμένει στη στροφή…
Επειδή αν δε φανερώσεις τα έσω σου τραύματα, πως θα ζητήσεις απ’ τους άλλους να πράξουν το ίδιο…
Επειδή αν δε σπαταλήσεις…
Επειδή «αν δεν τρωθείς / που θα σε βρει η αγάπη»…
Επειδή «τ’ αγαπώ τα καθαρά μου»…
Επειδή «η καρδιά δεν αντέχει πολλά»…
Επειδή αφορμές ψάχνουμε…
Επειδή τα καλύτερα έρχονται. Όχι, μοιρολατρικά. Δικαιωματικά!…
Επειδή «αν μας αντέξει το σκοινί, θα φανεί»…
Καλό φθινόπωρο!

(Στη φωτογραφία: «Κίτρινη πόλη», έργο της Άννας – Μαρίας Τσακάλη. Υπάρχει στο εξώφυλλο του cd «Εκατό μικρές ανάσες»).