.jpg)
Επειδή το cd έγινε χρυσό...
Επειδή το χαρήκαμε και μας άρεσε...
Επειδή δεν έπαιξε το παιχνίδι των δισκογραφικών...
Επειδή βασίστηκε στους φίλους του...
Επειδή μας έμαθε να λέμε "πόσο σ' αγαπώ"...
Επειδή "της σιγουριάς τα υλικά"... ξέρετε εσείς...
Επειδή "αγάπη μου είμαστε ένοχοι..." καταλαβαίνετε...
Επειδή κρατάμε ακόμα τα αποκόμματα εκείνων των εισιτηρίων για κείνο τον παράδεισο...
Σταμάτη, ανταποδίδω το φιλί...
Και σ' ευχαριστώ για τη συγκίνηση...
1 σχόλιο:
- Για το 'Πάμε κάπου', το απόλυτο μεταπολιτευτικό αστικό ρέκβιεμ, που πάντα με γεμίζει με δύναμη και τη σιγουριά ότι δεν είμαι τελικά μόνος, σ'αυτήν την 'άλλη πόλη μες στην πόλη'..
- Για την 'Οδό Ιπποκράτους', που προχτές την ανέβαινα, με την Πρωτοψάλτη στ' αυτιά, κι έβλεπα κι εγώ τους μοναχούς ανθρώπους 'πίσω απ' τα παράθυρά τους'..
- Για το 'Ξενοδοχείον ο Κέκρωψ', τα 'Στολίδια' της Λυσιστράτης, την 'Περιπολία' και την 'Επέτειο'..
..για όλα αυτά, κι εγώ, Σταμάτη, πόσο σ' αγαπώ.. αχ, πόσο..
Δημοσίευση σχολίου