«Σου στέλνω τα δικά μου Χριστούγεννα και σου εύχομαι κάθε καλό, από καρδιάς».(Νίκος Μωραΐτης )
«Τα παιδικά τα τρίγωνα»:
Έβγαλα έξω την ψυχή μου
για να πει τα κάλαντα
στην πόρτα καθενός ανθρώπου
Δεν ειν’ τα πράγματα όπως τότε
τότε που σου τα 'λεγα
με τη λατρεία ενός άλλου τρόπου
R: Τα παιδικά τα τρίγωνα
ανοίξαν σε πολύγωνα
Και πιάσαν τις γωνίες
του κόσμου μόνα άτομα
με μια γωνιά για πάτωμα
και χίλιες αγωνίες
Ποιοι φόβοι σ’ έχουν κλείσει μέσα
κι από μέσα με κοιτάς
από της πόρτας σου το μάτι
Πως να σε κάνω όπως πρώτα
σα φωτιά να με κρατάς
και να με ρίχνεις στο κρεβάτι
Χρόνια καλά, Νίκο... Με φως και αγάπη... Με έμπνευση και δημιουργία... Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για το χριστουγεννιάτικο δώρο σου...
Εύχομαι κάποια στιγμή να γίνει τραγούδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου