
Οι επιθυμίες, τα όνειρα, οι στόχοι, τα σχέδια, οι ελπίδες, οι προσμονές μας…
ας γίνουν Προσευχή…
"είμαστε ακόμα ζωντανοί..."
Ένα βουνό
μια θάλασσακαι κάποιο πανηγύρι
όμορφος σαν τον άγγελο
με μάτια θαλασσί
με μαύρο το πουκάμισο
και μιας ρακής ποτήρι
σαν μέθυσε απ' τον έρωτα
μια λύρα αρπάει χρυσή
κι είπε: κόσμε, δεν σου ανήκω
μα αν με θες, με λένε Νίκο
Με το φεγγάρι
τράβαγε
και τ' άστρα λιτανεία
κι απ' τ΄άσπρα - μαύρα του Θεού
χιλιόμετρα ταινία
πιάνει φως κι ασβέστη, γράφει
κι όταν δύσει ο ήλιος, βάφει
με το αλάτι των κυμάτων
πλάθει Οδύσσειες σωμάτων
κι είπε: κόσμε, δεν σου ανήκω
μα αν με θες, με λένε Νίκο.
Μουσική: Ηλίας Λιούγκος
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Ερμηνεία: Παντελής Θεοχαρίδης
Από το ντοκιμαντέρ: Οδύσσειες Σωμάτων - Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο.
(ΠΗΓΗ: Blog ΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑΣΜΑΤΑ).