Θα ξαναγυρίσει κι αυτή τη φορά το ρολόι του χρόνου του «αλήτη»… Για να περάσει ξανά τη σιδερένια πόρτα και να βρεθεί στις παλιές αίθουσες και στους παλιούς συμμαθητές… Για να τους συναντήσει και πάλι σ’ ένα διαρκή ενεστώτα μιας συντελεσμένης μνήμης… Και για να «περάσει» μόνος του, αυτή τη φορά, τις απουσίες… Όλες αδικαιολόγητες… Στον ίδιο πρώτα…
2 σχόλια:
Αλέξη μου,
έχω κάνει κι εγώ κάποιες απουσίες τελευταία.
Τώρα, δικαιολογημένες ή όχι,
δεν έχει σημασία!
Λίγο που μού διαλύθηκε ο υπολογιστής,
λίγο που βαρέθηκα τον κόσμο γενικά...
"γενικά" δεν έκανες κι άσχημα που βαρέθηκες τον κόσμο, έστω και λίγο... στα ειδικά, όπως γνωρίζεις, παίζεται το παιχνίδι...
Δημοσίευση σχολίου